Kalemini Bırakma, Hikayen Seni Bekliyor!
Gönderilme zamanı: Pzt Nis 21, 2025 9:23 am
Kalemini Bırakma, Hikayen Seni Bekliyor!
Merhaba Sevgili Yazar,
O anı biliyorum. Boş bir sayfanın veya yanıp sönen imlecin karşısında oturup, kelimelerin bir türlü akmadığı, zihninin bomboş hissettiği o anı... Belki de dün yazdıklarına bakıp "Bu yeterince iyi değil," diye düşündüğün, içindeki eleştirmenin sesinin diğer tüm sesleri bastırdığı o anı. Belki de hayatın koşturmacası içinde yazmaya bir türlü vakit bulamadığını, ilham perinin çoktan tatile çıktığını hissettiğin anları...
Evet, yazmak bazen dünyanın en zor işi gibi gelebilir. Disiplin gerektirir, sabır gerektirir, defalarca reddedilme veya görmezden gelinme ihtimalini göze almayı gerektirir. Kendi şüphelerimizle, korkularımızla ve erteleme isteğimizle sürekli bir savaş halindeyizdir. Bazen kendimizi yapayalnız hissederiz bu yaratım sürecinde.
Ama durup bir nefes al ve hatırla: Neden yazmaya başladın?
İçinde anlatılmayı bekleyen bir hikaye olduğu için değil mi? Sadece senin kelimelerinle hayat bulabilecek karakterler, sadece senin hayal gücünde şekillenebilecek dünyalar olduğu için... Zihninde parlayan o ilk fikir, kalbini hızlandıran o anlatma tutkusu... İşte onlar hâlâ orada, küllerin altında bir kor gibi yanmayı bekliyorlar.
Mükemmel olmak zorunda değilsin. Kimsenin ilk taslağı başyapıt değildir. Önemli olan o ilk adımı atmak, o ilk kelimeyi yazmak. Bırak dağınık olsun, bırak eksik olsun. Düzenlemek için, güzelleştirmek için her zaman vaktin olacak. Ama önce var olması gerekiyor. Bugün sadece 10 dakika mı yazabildin? Harika! Sadece bir paragraf mı? Muhteşem! Her kelime, her cümle bir ilerlemedir. Küçük adımlar, en uzun yolculukları bile tamamlatır.
Kendini başkalarıyla kıyaslama. Her yazarın kendi yolculuğu, kendi hızı ve kendi sesi vardır. Senin deneyimlerin, senin bakış açın, senin duyguların benzersiz. Anlatacağın hikayeyi senden başka hiç kimse senin gibi anlatamaz. Dünyanın senin özgün sesine ihtiyacı var.
Yazar tıkanıklığı geçicidir. Hepimiz yaşarız. Bu, yazar olmadığın anlamına gelmez. Sadece bir molaya, farklı bir bakış açısına veya belki de sadece konudan biraz uzaklaşmaya ihtiyacın olduğunun işaretidir. Yürüyüşe çık, müzik dinle, başka bir şey oku, karalama yap... Ama sonra kalemine geri dön.
Ve unutma, yalnız değilsin. Senin gibi hisseden, benzer zorlukları yaşayan binlerce yazar var. Belki de tam burada, bu toplulukta (Hikaye Evreni'nde) seninle aynı yolda yürüyen başkaları da var. Deneyimlerinizi paylaşın, birbirinize destek olun, birbirinizi motive edin.
O yüzden sevgili yazar, kalemini bırakma. Şüpheler fısıldadığında, içindeki hikayecinin sesini daha çok dinle. Yorulduğunda dinlen, ama pes etme. Çünkü senin anlatacakların var. Çünkü kelimelerin bir gücü var. Çünkü hikayeler dünyayı değiştirir.
Sen bir yazarsın. İçindeki o gücü hatırla.
Şimdi git ve o hikayeyi anlat. Dünya onu bekliyor.
Merhaba Sevgili Yazar,
O anı biliyorum. Boş bir sayfanın veya yanıp sönen imlecin karşısında oturup, kelimelerin bir türlü akmadığı, zihninin bomboş hissettiği o anı... Belki de dün yazdıklarına bakıp "Bu yeterince iyi değil," diye düşündüğün, içindeki eleştirmenin sesinin diğer tüm sesleri bastırdığı o anı. Belki de hayatın koşturmacası içinde yazmaya bir türlü vakit bulamadığını, ilham perinin çoktan tatile çıktığını hissettiğin anları...
Evet, yazmak bazen dünyanın en zor işi gibi gelebilir. Disiplin gerektirir, sabır gerektirir, defalarca reddedilme veya görmezden gelinme ihtimalini göze almayı gerektirir. Kendi şüphelerimizle, korkularımızla ve erteleme isteğimizle sürekli bir savaş halindeyizdir. Bazen kendimizi yapayalnız hissederiz bu yaratım sürecinde.
Ama durup bir nefes al ve hatırla: Neden yazmaya başladın?
İçinde anlatılmayı bekleyen bir hikaye olduğu için değil mi? Sadece senin kelimelerinle hayat bulabilecek karakterler, sadece senin hayal gücünde şekillenebilecek dünyalar olduğu için... Zihninde parlayan o ilk fikir, kalbini hızlandıran o anlatma tutkusu... İşte onlar hâlâ orada, küllerin altında bir kor gibi yanmayı bekliyorlar.
Mükemmel olmak zorunda değilsin. Kimsenin ilk taslağı başyapıt değildir. Önemli olan o ilk adımı atmak, o ilk kelimeyi yazmak. Bırak dağınık olsun, bırak eksik olsun. Düzenlemek için, güzelleştirmek için her zaman vaktin olacak. Ama önce var olması gerekiyor. Bugün sadece 10 dakika mı yazabildin? Harika! Sadece bir paragraf mı? Muhteşem! Her kelime, her cümle bir ilerlemedir. Küçük adımlar, en uzun yolculukları bile tamamlatır.
Kendini başkalarıyla kıyaslama. Her yazarın kendi yolculuğu, kendi hızı ve kendi sesi vardır. Senin deneyimlerin, senin bakış açın, senin duyguların benzersiz. Anlatacağın hikayeyi senden başka hiç kimse senin gibi anlatamaz. Dünyanın senin özgün sesine ihtiyacı var.
Yazar tıkanıklığı geçicidir. Hepimiz yaşarız. Bu, yazar olmadığın anlamına gelmez. Sadece bir molaya, farklı bir bakış açısına veya belki de sadece konudan biraz uzaklaşmaya ihtiyacın olduğunun işaretidir. Yürüyüşe çık, müzik dinle, başka bir şey oku, karalama yap... Ama sonra kalemine geri dön.
Ve unutma, yalnız değilsin. Senin gibi hisseden, benzer zorlukları yaşayan binlerce yazar var. Belki de tam burada, bu toplulukta (Hikaye Evreni'nde) seninle aynı yolda yürüyen başkaları da var. Deneyimlerinizi paylaşın, birbirinize destek olun, birbirinizi motive edin.
O yüzden sevgili yazar, kalemini bırakma. Şüpheler fısıldadığında, içindeki hikayecinin sesini daha çok dinle. Yorulduğunda dinlen, ama pes etme. Çünkü senin anlatacakların var. Çünkü kelimelerin bir gücü var. Çünkü hikayeler dünyayı değiştirir.
Sen bir yazarsın. İçindeki o gücü hatırla.
Şimdi git ve o hikayeyi anlat. Dünya onu bekliyor.
